Prorok Elizeusz
Portret Elizeusza w Promptuarii Iconum Insigniorum
Elizeusz (hebr. אלישע – Elišaʿ lub ʾĔlîšaʿ oznaczającego "Bóg wybawił; Bóg jest wybawieniem") – prorok biblijny, syn Safata z Abelmechola (1 Krl 19,16).
Został powołany na proroka przez Eliasza, któremu usługiwał przez 6 lat. Elizeusz uważał Eliasza za swojego duchowego ojca i był niczym jego pierworodny syn (pierworodnemu przypadały dwie części po ojcu – Elizeusz prosił Eliasza o dwie części jego ducha 2 Krl 2:9). Jego służba trwała około 60 lat. W czasie tym dokonał wielu cudów. Umarł śmiercią naturalną za panowania Joasza, króla Izraela. O proroku owym wspomniał Jezus Chrystus w Ewangelii Łukasza 4:27.
Cuda uczynione przez Boga w wyniku modlitw Elizeusza opisane w Biblii
- Rozdzielenie wód Jordanu – 2 Krl 2:14
- Oczyszczenie źródła zaopatrującego Jerycho w wodę – 2 Krl 2:19-22
- Zaopatrzenie wojska w wodę – 2 Krl 3:16-26
- Dostarczenie wdowie oliwy – 2 Krl 4:1-7
- Powicie syna przez bezdzietną Szunamitkę – 2 Krl 4:18-37
- Wskrzeszenie dziecka – 2 Krl 4:18-37
- Uzdatnienie zatrutej potrawy – 2 Krl 4:38-41
- Nakarmienie 100 mężczyzn 20 bochenkami chleba – 2 Krl 4:42-44
- Uleczenie Naamana z trądu – 2 Krl 5:1-14
- Przeniesienie trądu z Naamana na Gechaziego – 2 Krl 5:24-27
- Wypłynięcie żelaznej części siekiery na powierzchnię wody – 2 Krl 6:5-7
- Ukazanie słudze anielskich rydwanów – 2 Krl 6:15-17
- Porażenie wojsk syryjskich ślepotą – 2 Krl 6:18
- Przywrócenie wzroku żołnierzom syryjskim – 2 Krl 6:19-23
- Wskrzeszenie zmarłego – 2 Krl 13:20,21
Jego wspomnienie obchodzone jest zgodnie z Martyrologium Rzymskim 14 czerwca.
Zobacz też
- Święci i błogosławieni Kościoła katolickiego
- modlitwa za pośrednictwem świętego